press
Dankjewel voor de appreciatie MixedWorldMusic.com
Over ons album Taisa door Mec Yek :
"Katia en Milka kunnen een keel opzetten van je welste, maar ook zo verleidelijk koeren dat het de luisteraar week wordt in de benen. De mannen van Jaune Toujours zorgen niet alleen voor stuwend en slim gearrangeerd ensemblespel als rugdekking, maar ook voor fijne solistische interventies op accordeon, sopraansax, klarinet of trompet."
Lees de volledige recensie op MixedWorldMusic.com!
Kleine p.s. voor de puristen onder ons: in de recensie is sprake van Macedonische traditionals, maar dat moet Roma traditionals zijn, meer bepaald uit de Romungri traditie.
En Roma als in het (zigeuner)volk, niet de Italiaanse stad.
"Manische en buitenissige Roma ska-punk gypsy jazz uit België, zonder viool in het zicht"
Awel... Het gebeurt niet vaak, maar deze recensie heeft ons even sprakeloos gemaakt.
Slechts heel af en toe heeft een band het geluk om gerecenseerd te worden door een luisteraar met grote oren als Seuras Og. Hij is er op de een of andere manier in geslaagd om nummer voor nummer een paar van de exacte invloeden en intenties aan te wijzen.
Dank u daarvoor At The Barrier.
We willen je echt aanmoedigen om alles te lezen, dus we hebben een algemeen citaat gekozen om je eetlust op te wekken, maar lees alsjeblieft door tot het eind:
"Maar dit is geen gezuiverd curiosum voor pretentieuze WOMAD-boneneters(*), dit is ruw, klaar en rauw, verwant aan Les Negresses Vertes op hun verontrustendst, de zang wild en onopgevoed, het geheel doet denken aan de straten van een mediterrane haven die je waarschijnlijk beter kunt mijden, de geur van zweet, goedkope parfum en riolen die volledig laten zien hoe lang het geleden is dat de Romeinen er waren. Dat zijn allemaal goede dingen, met een flinke scheut Balkan-invloeden, wat ska en alles wat de kat nog meer heeft meegebracht. Heady stuff!"
*WOMAD bonenvreters, we houden van jullie en hopen dat we de kans krijgen om terug te komen om voor jullie op te treden tussen de andere WOMAD Festival-ers
Lees het HIER (in het Engels).
Een kleine p.s. is nodig om erop te wijzen dat het nooit onze bedoeling is geweest om een verschil te maken tussen Katia en Milka in de zang/zang sectie, zoals Seuras vermoedt. Dat moet een tikfout zijn in het persbericht en staat ook niet zo vermeld in het artwork bij de CD. Het zijn allebei gelijkwaardige frontvrouwen en het behoeft geen betoog dat we enorm trots op ze zijn.
Het album Taisa van Mec Yek verschijnt op #13 in de Roots Music Report world chart!!
Bekijk de volledige chart HIER!
Mec Yek's nieuwe album Taisa kreeg 4 sterren in Lust for Life Magazine!
Lees de volledige review door Harry De Jong door rechts op de link te klikken.
"De dominante zigeunerjazz biedt eindeloze wendingen"
Mec Yek's nieuwe album Taisa krijgt 4 sterren in the Financial Times!
Lees de volledige review door David Honigmann hier!
Dani Heyvaert vereerde Mec Yek met een geweldige recensie voor Rootstime
Lees zijn volledige recensie: Hier !
"Een fundamenteel Belgische poëzie, zonder twijfel, met een heerlijke vrijheid".
Citizen Jazz op de eerste EP van 3'Ain in Citizen Jazz:
"3'Ain is een meer dromerig project, met invloeden uit de folklore die als imaginair kunnen worden omschreven, zo uitgestrekt is de kaart van tederheid (...) Een fundamenteel Belgische poëzie, zonder twijfel, met een heerlijke vrijheid."
"Net als de naam vergt de muziek inspanning, maar het prachtig heldere, zuivere en sfeervolle spel vergoedt die inspanning inderdaad."
Een mooie 3-sterren review van 3'Ain's debuut EP door Norman Darwen in het Engelse RnR Magazine!
Lees de volledige recensie door op de link aan de rechterkant te klikken.
"Als een reeks muzikale vignetten staat elk nummer goed op zichzelf."
3,5 Sterren voor 3'Ain's eerste EP door Gareth Thomas in het Britse Jazz Journal!
"De afwezigheid van drums draagt bij aan een muziek die open en helder is, waardoor de luisteraar het samenspel en de muzikale dialoog tussen Martini en Maris echt kan waarderen. Maar waar enige ritmische ruggengraat nodig is, stapt Otto Kint in met zijn contrabas, zoals in de percussieve intro van Njord Puffin.
Het album wordt gekenmerkt door een lichtelijk gebrek aan samenhang. Tracks eindigen nogal abrupt, wat de flow van het hele album wat kan bederven... Als een reeks muzikale vignetten staat elk nummer echter goed op zichzelf".
Maar is dat niet precies waar de EP's voor zijn? :)
Lees de volledige recensie op jazzjournal.co.uk!